Ik wens U veel leesplezier.

                                  Tiny Hölscher

JUBILEUMFEEST

Ons jaarlijks jubileumfeest op 15 augustus is weer een daverend succes geweest !!

Rond 10.00 uur kwamen de zusters van de verschillende communiteiten in de Molenwiek te Boxtel aan waar ze onthaald werden met koffie en gebak. Ondanks ouderdom en ziekte van verschillende zusters, konden er toch nog 77 persoonlijk aanwezig zijn op dit feest. Maar alle afwezigen waren in gedachten en gebed samen met ons. Van de twee afwezige jubilaressen : Caroline Lasance in Warmond ( 75 jaar jubileum ) en Bertie Lintsen in Erie, U.S.A. ( 50 jaar jubileum ) prijkten twee mooie foto’s bij de versieringen.

De eucharistieviering in de kapel van Molenweide werd voorgegaan door Frits van Asten M.Afr. en geassisteerd door Frans Hölscher die ook zijn gouden priesterjubileum vierde.

Onze kunstenaressen hadden een mooie wanddoek gemaakt, voorstellend de 3 provincies van onze congregatie : 1 Afrikaanse, 1 Europese en de CUM ( Canada, U.S.A. en Mexico )

Op de doek was de kaart van Afrika met Lubugu geappliceerd samen met een applicatie van ons kruis en een mandje met drie broden erin.

Vóórdat de eucharistie begon, werd er een korte uitleg gegeven bij deze doek: “Voortaan bestaat de congregatie uit 3 provincies. Met het devies van kardinaal Lavigerie en de visie van Moeder Marie Salomé willen we deze eenheid vieren en bouwen aan één familie. Samen onderweg zijnde gesymboliseerd in drie broden die één Lichaam vormen.

Anne van den Oudenrijn, die haar gouden jubileum vierde, verzorgde de homilie. Hier volgen enkele passages uit haar tekst:

In het evangelie vandaag is er sprake van een dialoog tussen Elisabeth en Maria. Elisabeth zegt tot Maria : “Zalig die geloofd heeft dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer is gezegd”.

Dan antwoordt Maria: “Mijn hart prijst hoog de Heer. Van vreugde juicht mijn geest om God, mijn Redder..”. Door haar groot geloof heeft Maria “ja” kunnen zeggen, maar zij erkent ten volle dat zij haar roeping aan God te danken heeft. En daarom prijst ze de Heer en is zij vol vreugde om Hem. Ook wij jubelen van vreugde vandaag, en prijzen de Heer, omdat Hij ieder van ons geroepen heeft om mee te helpen bouwen aan Zijn rijk van vrede en gerechtigheid voor allen. Dit hebben we mogen doen : 50, 60 75 jaar lang“.

Na de eucharistieviering, werd eerst het gebruikelijke feestlied gezongen: Beatrijs ten Hagen had weer voor iedere jubilaresse één couplet…

En toen werd ons door het personeel van Molenweide ons een heerlijk lopend buffet aangeboden: wat een delicatessen !!

Daarna was er tijd voor wederzijdse contacten en de jubileumdag werd om 16.30 uur gesloten met een korte gebedsdienst in Molenwiek. Het was voor de tweede keer dat we deze feestdag in de Molenwiek en Molenweide vierden en het was weer een groot succes waar we met dankbaarheid op terug kijken.

Antoinette Winkelman

SPROOKJESDAG IN EINDHOVEN

Deze dag werd gehouden op kasteel  “De Burgh”, provinciehuis van de zusters van Barmhartigheid (zusters van Ronse, ons bekend vanwege Vorstenbosch ).

Op 9 augustus 2006 werd ons een kans gegeven om onze fantasie en verbeeldingskracht te benutten en deel te nemen aan een wereld waar we de verrassendste herinneringen van sprookjes op konden halen in het sprookjeskasteel van de “BURGH”.

Er was eens … zo begonnen we vroeger aan kleuters een sprookjesverhaal te vertellen. Het was altijd spannend vanwege de ontdekkingen en verrassingen die de fantasie van kinderen in beweging bracht, en op 9 augustus onze fantasie.

Onze buren, de zusters van Barmhartigheid vierden namelijk hun 70 jarig verblijf op de Burgh en nodigden ons uit dit grote feest samen met hen te vieren.

We begonnen met Psalm 46: “Onze Burcht is de God van Jacob, kom en zie wat de Heer heeft gedaan“. Het spannende van het sprookje begon hier al….

Met tromgeroffel kwamen de boskabouters ( tuin personeel ) gekleed als Zwitserse Alpenjongens in felrode jasjes en groene jagershoedjes op vanuit het kasteel. Hierna volgde een stoet edelvrouwen, hofdames ( ’t verzorgend personeel) in exotische klederdrachten.

Met gezang en in feeststemming trokken we gezamenlijk op naar de grote TENT.

Daar werden we helemaal opgenomen in het sprookje. De galante hofdames zorgden voor alle bediening van drankjes en hapjes. De ene verrassing na de andere volgde. De actieve zusters van de Burgh e.a. waren getransformeerd in:

1.VROUW HOLLE, die met een grote groene plastic zak onuitputtelijke, pluche, fluwelen
   creaturen tevoorschijn toverde, voor elk wat wils.

2. HANS EN GRIETJE deelden blauwe en rode appeltjes uit. Zgn. vrij kaartjes voor het
    RAD VAN AVONTUUR.

3. In het zwart geklede HEKSEN deelden enveloppen uit met een spiritueel boeketje.

4. Een paar kleine unieke BOSKABOUTERS met een gekleurde kruiwagen trakteerden op
    een puntzak snoep !

5. In doorzichtige tule geklede feeën, gingen rond met een logboek waarin we op het einde
    van de middag een persoonlijke ervaring konen schrijven.

Het keuken personeel was natuurlijk present met warme en koude gerechten in de aanbieding.

Ondanks de regen en de kou buiten, genoten we binnen van een warme. Hartelijke sfeer van EENHEID in VERSCHEIDENHEID zodat we samen konden zingen in dankbaarheid :

“ Waar we in liefde en vreugde samenzijn, daar is Gods licht en vrede “

Wilma Hoitink.

Op 8 september werd op “Klooster Terhaghe” het jubileum gevierd van 30 jaar Stichting St. Annaklooster. Het feest begon met een plechtige eucharistieviering uit dankbaarheid waarbij de celebrant in zijn homilie erop wees hoezeer de Stichting de eigen spiritualiteit, motivatie en vooral de religieuze identiteit overeind heeft weten te houden.

Dankbaarheid ook voor de talloze initiatieven die de stichting heeft ontwikkeld op het gebied van zorg en dienstverlening in de regio Eindhoven.

Na  de goedverzorgde lunch was er gelegenheid om ook twee andere projecten:

De Regenboog en In Via voor de Palliatieve-  en Thuiszorg te bezichtigen. Het feest werd besloten met een receptie en uitgebreid diner voor de bewoners/sters en medewerkers van de Stichting.  

Tiny Hölscher

NIEUWS UIT DRIEBERGEN

De ABN/AMRO bank heeft een ‘wensboom’ in de hal van huize “Beukenstein” laten neerzetten, waar iedere bewoner een wens aan kon hangen.

Voor een reis mochten ze een begeleidster meenemen en ABN/AMRO medewerkers brachten hen met de auto naar hun bestemming.

Anny Nijhuis is naar het graf van haar overleden zus in IJmuiden geweest, Corrie Heemskerk heeft haar begeleid. Na afloop nog bij haar familie thuis geweest. Ook gaan de bewoners van De Schakel, waar Anny wordt begeleid, nog een keer uit als groep.

Annie Sonder heeft een bezoek gebracht aan haar zus in Hengelo, Wil Hansen gaat naar de Biesbos, Cecilia Terwisscha van Scheltinga heeft een elektrische rolstoel gevraagd, Aletta Jongerius wilde graag koeien zien en Corrie is met haar mee geweest naar een kaasboerderij. Corrie heeft ook een medebewoonster begeleid naar Texel.

Sommige bewoners hadden zelfs een reis naar Lourdes gevraagd en gekregen!

Op 19 oktober is de sluiting van de wensboom. Dan komen alle weldoeners een avondje barbecuen.

Ten gevolge van deze uitstapjes zijn leuke contacten gegroeid met de chauffeurs. Sommigen hebben aangeboden om nog eens met iemand op stap te gaan !!

Beatrijs ten Hagen

SLUITING VAN WIJCHEN

Met het vertrek van Truus Stevelink en Mia Dijkman wonen er geen zusters meer in Wijchen en is deze post dus officieel gesloten.

In het bewonersblad “Drieluik” schreef Truus voor haar medebewoners een stukje ter afscheid. We willen haar inspirerende gedachten hier ook even weergeven:

Toen ik voor de eerste keer de gedichten van de Hongaarse schrijver Imre Kertesz las, kwam ik daar in een dagboek de volgende zin tegen : “Het leven te leven dat ons gegeven is, zo dat het ons volledig toekomt, dat is onze levenstaak, waar we ook leven”. Maar wat betekent dat, het leven te leven dat ons gegeven is ? Zouden we ook iets anders kunnen doen ? Zou je je leven ook níet kunnen leven ? Ja, ik geloof dat dat kan. Niet door eruit te stappen, maar door in voortdurende opstand en onvrede te leven door niet te accepteren dat het er uit ziet zoals het er nu eenmaal uitziet,dat leven van je. Heb je lot lief. Leef het leven dat je gegeven is, ook al valt het soms zwaar, ook al wil soms iets niet zoals jij het zou willen… toch doen. Dit is mijn gedachte voor u allen.

Truus Stevelink

EEN SYMPOSIUM   

Ter gelegenheid van het Gouden priesterjubileum van Ton Baeten.O.Pream. werd in de aula van de universiteit van Tilburg een symposium gehouden als een eerbetoon aan de vroegere abt van Heeswijk en voor de wijze waarop hij zich jaren heeft ingezet om het geloof dicht bij de mensen  te brengen.

Het thema : ORTHODOXIE EN BELEVEND GELOVEN was bedoeld om de hedendaagse uitdaging en het spanningsveld tussen Orthodoxie en leergezag enerzijds en de geloofsbeleving binnen de geloofsgemeenschap anderzijds, te belichten en een plaats te geven in het leven van alledag.

In een drietal lezingen werd het thema vanuit verschillende optiek ( theologische, moraal theologische en kerkhistorische) belicht, o.a.: de geloofspraktijk als leerplek, bij het leven in de leer. Hier volgen enkele gedachten.

- Bij het leven in de leer: de geloofspraktijk als leerplek. Jezus diende in liefde de waarheid.   
   Het verband tussen waarheid en liefde ligt in het loslaten, onderbroken worden van eigen
   orde.

- Orthodoxie en katholiciteit. Het moeten voor de één, is mogen voor de ander. Er is een
   spanningsveld tussen het instituut kerk en het charisma.

- Vrijmoedig getuigen van levend geloof, de specifieke bijdragen van religieuzen.
    Luisteren naar het leven – vrijmoedig getuigen – profetische blik.

Op het einde werd Ton Baeten een boek aangeboden: “Liever inzet … ( dan verzet )”: gebundelde kranten columns van Ton Baeten.

Het was een boeiende middag met momenten van “ontmoeting” en ontroerend om te zien dat zo velen ( Abt ) Ton Baeten een warm hart toedragen voor zijn bijdrage aan de vernieuwing binnen de kerk.

Jeanne Simons

MEDEDELINGEN

Tiny gaat naar haar laatste raadsvergadering in Rome van 19 – 27 oktober.

Het bezoek van Gertrud Glotzbach is gepland van 10 tot 15 november.

AANKOMSTEN

Johanna van der Heijden is op 23 september uit Canada aangekomen.Wij wensen haar allereerst een fijne periode van rust en vakantie toe in Molenwiek.

BENOEMINGEN

13 september is, na een verblijf van 12 jaar in La Verna, Wijchen, Mia Dijkman verhuisd naar Molenweide. We hopen dat zij zich daar gauw mag thuis voelen

Therese Brattinga is per november benoemd voor de communiteit regiohuis, Boxtel.

OVERLEDEN FAMILIELEDEN

We leven heel erg mee met Truike de Win die binnen enkele dagen 2 van haar broers heeft verloren. Op 24 augustus stierf haar broer Jan in Leende en op 27 augustus haar broer Marinus in Leende. Truike dankt allen die hun grote meeleven hebben getoond met haar en haar familie bij dit verlies.

In de maand september zijn verschillende familieleden overleden:

- De schoonzus van Josina van de Wiel ( mw. N. van de Wiel- van de Vught )

- De laatste zus van Agnes Mayer ( mw. A. Vet - Mayer )

- Een broer van Cecilia Terwisscha van Scheltinga ( dhr. F. Terwisscha van Scheltinga )

- Een schoonzus van Bertie Lintsen ( mw. L. Lintsen - Crijnen. )

- De zus van Odile Ramaekers + ( mw.M. Fonville – Ramaekers )

We bidden voor al deze overledenen en voor hen die achterblijven.

Tot slot een ingezonden tekst ter overweging !!

OUDER WORDEN

Hoe weet je dat je ouder wordt?

Alles is verder weg dan vroeger.

Het is twee keer zo ver naar de hoek en ik heb gemerkt dat ze er ook nog een heuvel in hebben gemaakt.

Ik heb het maar opgegeven om te rennen naar de bushalte om de bus te halen. Die vertrekt trouwens toch eerder dan vroeger.

Bovendien heb ik de indruk dat ze de trappen steiler maken dan jaren geleden.

Heb je gemerkt dat ze de krant ook al in een kleinere letter drukken?

Het heeft geen zin om het iemand te vragen hardop te lezen, want iedereen praat tegenwoordig zo zacht dat ik het nauwelijks kan verstaan.

Mijn kleding wordt ook zo krap; vooral rond het middel en de heupen.

Zelfs de mensen veranderen. Ze zijn veel jonger dan wij toen wij nog jong waren.

Van de andere kant zijn mensen van mijn leeftijd veel ouder dan ikzelf. Gisteren kwam ik een oudere vriendin tegen en ze was zo oud geworden dat ze mij niet meer herkende.

Gisterenavond moest ik nog aan dat arme mens denken terwijl ik mijn haren stond te kammen. Ik zag mezelf en dacht: ”Verdraaid, de spiegels zijn ook niet meer van zo’n goede kwaliteit als vroeger.”